NL Neer

Roggel en Neer war eine niederländische Gemeinde in der Provinz Limburg. Am 1. Januar 2007 ist die vormals selbständige Gemeinde mit drei anderen zur Gemeinde Leudal fusioniert.

Die Kapelle steht laut Gedenkstein seit 1711. hier weitere Bilder

Ruimtelijke context
De Mariakapel ligt aan de Leudalweg, omgeven door een viertal eeuwenoude leilindes. Een vijfde linde is in de jaren ’90 omgewaaid. Eeuwenlang lag deze kapel aan een kruising van doorgaande wegen: de weg van Weert via Heythuysen, Neer, Kessel naar Venlo en de weg van Roermond via het Buggenumerveer en het klooster Keizerbos naar Helden.

Type
Grote bakstenen kapel met driezijdig gesloten koor en dakruiter.

(Bouw)geschiedenis
Al rond 1650 lag op deze plaats, in het Zand maar ook in het Ven geheten, ‘Onser Liever Vrouwen Capel’. Mogelijk is de kapel gesticht in de 16e eeuw. Uit die tijd dateren in elk geval het Mariabeeld op het altaar, het Mariabeeld dat vanouds in de nis in de voorgevel stond en het kruisbeeld dat vanouds tegen de achtergevel hing (twee laatstgenoemde beelden zijn thans overgebracht naar de parochiekerk en vervangen door resp. een replica en een eigentijds kruisbeeld). Volgens de gevelsteen dateert de huidige kapel uit 1711. De herbouw van de kapel wordt in verband gebracht met de Spaanse Successieoorlog. In 1710 waren duizenden soldaten in Neer gelegerd. Mogelijk hebben (de) inwoners van Neer destijds een gelofte gedaan om de kapel te herbouwen als ze veilig en wel uit de oorlog kwamen. In 1742 stichtte Christina Geenen een beneficie dat was belast met een H. Mis die elke vrijdag in de kapel moest worden opgedragen. Om te voorzien in inkomsten schonk zij haar boerderij en landerijen in het buurtschap Ven. In 1861 werd de kapel gerestaureerd. Van deze restauratie dateren de zeshoekige dakruiter en het gestucte plafond. Lange tijd was de voorgevel van de kapel witgekalkt, wat de kapel in de volksmond de naam ‘Witte Kapel’ opleverde. Bij de restauratie van 1928 werd de witkalk verwijderd en verloor de kapel haar kenmerkende ‘witte’ gedaante. Beeldhouwer-schilder Lücker uit Roermond heeft de kapel destijds opnieuw geschilderd. De geschilderde engelen en Maria-vereerders boven het altaar zijn van de hand van Windhausen en dateren naar verluidt van 1937. Bij de klokkenvordering in de 2e Wereldoorlog werd het klokje uit 1761 meegenomen. Na de oorlog keerde het oude klokje terug, maar pas nadat de Neerenaren al voor een nieuw klokje hadden gezorgd. Het oude klokje hangt sindsdien in de parochiekerk. Op het einde van de 2e Wereldoorlog, in de periode november 1944-februari 1945, werden bij de kapel enkele tientallen doden begraven omdat het kerkhof van Neer in geëvacueerd gebied lag. Nog steeds liggen achter de kapel zes van de zeven kinderen begraven die op 8 januari 1945 omkwamen bij een mijnontploffing. De kapel is vanouds erg populair bij de Neerenaren. Er zouden genezingen hebben plaatsgevonden en velen schonken uit dankbaarheid een sieraad aan de kapel. In 1889 beklaagde pastoor Beys zich bij de bisschop over het grote aantal missen dat in de kapel werd gelezen, soms wel zeven per week. In 1961 en in 1986 werden het 250-jarig en het 275-jarig bestaan van de kapel luisterrijk gevierd. De wekelijkse missen behoren al langere tijd tot het verleden, maar de kapel wordt nog regelmatig gebruikt voor dopen en huwelijken. Rond Maria ten Hemelopneming is er een openluchtmis. Bij de Sacramentsprocessie is de kapel één van de rustaltaren. Op de 2e zondag van september trekt een aparte Mariaprocessie naar de kapel.

uit http://www.kerkgebouwen-in-limburg.nl/view.jsp?content=8634